GÖRDÜM

En turuncuyu çizerken
Gözleri göğsümde
Şehla bir at olur
Kişner öptükçe mürekkebim

...hüzün biti
taze eskize düşer.

Bu sade dekor
Bal göz
Tok, diri nefes
Kaç bakraç ter

...umut sarkıtı
çok maviye düşer.


Sevilay Karaman
Kasım /2008



ŞAİR KENDİ OMZUNDA AĞLAR


Şairin yenilgisi bile
Yeni bir yaşama büyütür kendini
Kendine orman,kendine yanardağ güzeller
Sevdiğine gökyüzü
Bir yakın sabah
Ve yaprak kokusu
Dokur dizelerinde

Sessiz patlamaları vardır ses getiren
Gözlerinden sağılır kalbine
Üşümek,ısınmak...

Acıya palyaço olur rüzgarın terkisinde
Yinede
Bir bulut gölgesi
Pusulası şaşmış bir dalga kabarcığı
Bir keklik sürüsü ıslattı der
Kurgular
Çiçekler düzenler...
İnanmayın
İ n a n m a y ı n
Şair kendi omzunda ağlar.

Sevilay Karaman
Kasım/2008


SENİ DURUŞUNA BAĞIŞLADIM

Honaz dağı beni bekleme.
Nice gün almış kalbinin eteklerinde
Dolunay safi güvercin öpmüş olsada
Gün doğumuna koşuyoruz
Kusursuz bir sahnede.
Seni duruşuna bağışladım.
...
Sevilay Karaman

İÇİMDE BİRİ KONUŞUYOR

Bu yazgıda benim dahlim yoktu usta
Bana rağmen aşk yontuyor gövdesini
İçimde biri konuşuyor
Ve ben,spatül elimde deli gibi resim yapıyorum
Kayıp bir turuncu var sanki..
Ellerimi yumruk yapmadan acılarımı ağlatıyorum
Güzel sözleriyse düşünmeden söylüyorum
Kuvvetli bir anımı hatırlayıp..
Bir bardak çayda demleniyorum
Yaşamın dönülmezlik ateşinde ısınmış
Sonra duruyorum geceye
Ve aysız ve soğuk günlerde elektrik direklerini seyrediyorum
Balkonda bıraktığım sandalyeyi gösteriyor bana..
Gülüyorum
Çok gülüyorum
...

Sevilay Karaman/Kasım Şiirleri