Tarih, yalnızca geçmişin izlerini taşımaz; aynı zamanda milletlerin ruhunu, inancını ve varoluş mücadelesini de yansıtır. “Zafer” şiiri, 1071 Malazgirt Meydan Muharebesi’ni sadece bir savaş olarak değil, Türk milletinin kaderini yeniden yazdığı kutlu bir diriliş anı olarak işler. Her mısrada yankılanan “Allahuekber” nidaları, yalnızca bir zaferin değil, bir medeniyetin doğuşunun habercisidir.

Bu şiir, bozkırın rüzgârında ilerleyen Bozkurtların izini sürerken, Kızıl Elma ülküsünü kalplere nakşeder. Yiğitlerin toprağa düşen canları, vatanın harcına karışırken, her adımda bir dua, her nefeste bir şükür yükselir göğe. “Zafer”, geçmişe bir saygı duruşu olduğu kadar, geleceğe bir ilham çağrısıdır.

Kalem-i Nejat, bu şiirde yalnızca kelimeleri değil; milletin ruhunu, tarihin özünü ve inancın sarsılmaz gücünü işlemiştir. Okuyucu, bu dizelerde sadece bir şiir değil, bir milletin yürüyüşünü, bir medeniyetin doğuşunu ve bir duanın yankısını bulacaktır...