4
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
145
Okunma
Ne bir iz silinir,
ne bir sessizlik konuşur.
Herkes kendi yüküyle yürür,
herkes kendi susuşuna varır.
Ve sonunda,
bir perde aralanır usulca
ardında ne alkış, ne yargı,
sadece öz vardır.
Ama yol…
yine de çağırır usulca:
“İşte geldik,
işte gidiyoruz.”
Ve sonra,
bir rüzgâr geçer içimizden
ne geçmişi savurur,
ne geleceği taşır,
sadece şimdi kalır.
Ve şimdi,
bir bakışta çözülür zaman
bir adımda büyür insan
bir sessizlikte
yankılanır varlık.
kalem-i nejat
5.0
100% (11)