1
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
177
Okunma
Süzüldü yaprağımdan özlemin yavaş yavaş
İçimdeki sızılar bin parçaya bölündü
Uzaklık fersah fersah sol yanımda kıyam var
Bulutlarda bir hüzün gökyüzünde bir telaş
Kara sevda yürüdü canıma damar damar
Susuzken de yüreğim yine senin çölündü
Kökten yaprağa kadar aşka boyandım Ey Yar!
Zifirinde gecenin parlayan ışığınla
Sağa sola sallanır rüzgara yenik başim
Yıldızlara ulaşsa hasretim göğü yakar
Kimbilir ne mesudsun binlerce aşığınla
Bil ki uzak diyarda bir ağaç ufka bakar
Sevdandır tutunduğum, sevdan ekmeğim aşım
Toprakta uyuyorken aşka uyandım Ey Yar!
Kopup gelemiyorum huzuruna varmaya
Dünya sarılmış sanki sımsıkı köklerime
Nefesler ki sayılı, yeryüzünde vakit dar
Bir selamın yeterdi yaraları sarmaya
Geçit vermez -ola ki- menzile yüce dağlar
Kara sevdam ulaşsın bari benim yerime
Ayakta kalmak için aşka dayandım Ey Yar!
5.0
100% (4)
Cevap Yaz