0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
106
Okunma

Her zaman yaptığımız gibi, balkonuma çıktım seninle ektiğimiz çiçeğimizi sulamak için.
Sanki dile gelir, konuşur benimle için için.
"Nerede ruh eşin?" dercesine, "Gitti!" demeye kalmadan soldun niçin?
Toprağımdaki su olmadan kurur giderim.
Sen onun toprağı, o senin suyun gibi kabul et. Mutlu sonlar sizin için.
Yokluğunda onun yerine geç çiçeğim, nasıl açarsın o biçim?
"Geri gelecek eminim. Geldiğinde anlat ona, senin toprağına gözyaşlarımı ektim için için."
Haberci kuşlar kondu balkonuma, bir not düşüverdi elime: "Yakındır, gelecek senin için."
Gecenin demini, sabahın ışıkları alırken yüksek sesle çaldı kapım sürekli o biçim.
Elinde valizin ve saksın, yeni ekinimiz belliki. Bizi bize bağlayan çiçeklerimiz yerini aldı, gitmemeye bizim için.
5.0
100% (1)