Nasılsın?
Nasılsın, diyemedim kaç zamandır
Dilimin ucunda adının ilk harfi,
Ama sesim soluğum çıkmaz oldu
Yüreğimle konuşuyorum sadece,
Birgün sesini duyar mısın bilemem…
Söylesene, hangi cümle anlatır seni?
Hangi “iyiyim” kandırır beni?
Zamansız gülüşün geliyor aklıma…
Hani şu içime bahar serpen gülüşün.
Bakmaya kıyamadığım o halinle heran aklımdasın
Sahi, nasılsın sevdiğim?
Sensiz geçen her gecede
Yıldızlara soruyorum seni,
Ayda benim gibi bir tarafı eksik parlıyor
Gözlerin gözlerimden yoksun gökyüzünde.
Ben mi nasılım ?
Ben içimde ışıkları sönmüş suskun şehir gibiyim,
Sokak aralarında adın çınlıyor hâlâ kulaklarımda
Her köşe başında sen varsın
Ve ben seni görmemek için
Gözlerimi değil, kalbimi kapatıyorum.
Biliyor musun? Kalem de küsmüş bana
Yazamıyor artık içimdeki yangını
Oysa ne çok denedim seni anlatmayı
Ama her “nasılsın?”sorusunu sormak istediğimde
Bir “özledim” oluyor sonu…
Sana kıyamam demiştim ya bir zamanlar
Şimdi sensizlikte kendime kıyamıyorum
Yapar mısın bilemiyorum ama
Gelsen, tek bir kelime etmeden
Sussan yanımda,
İşte o an anlardım gerçekten
Nasılsın… Eyyüp Balta