Ölümsüz kuşların ölümü beklemesi gibiydi,seni beklemek...

İçimde huzurumu kaçıran,sebepsiz yer edinmiş,sadece huysuzluk çıkaran duygularım var ama hepsi de çok haklı...

Sana bakınca çözülen sinir kütleleri ve buz dağının görünmeyen kısmı kadar Sevgimle idare edebiliyorum...

Birisi de haklısın dese tüm haklarimdan vazgeçeceğim,Birisi de anlıyorum dese anlamsız davranışları bırakacağım,birisi de seni seviyorum dese, kendimi sevmemeyi bırakacağım

Kendini eğitmen sananlar çoğaldıkça Dünya daha çok yobazlık yapmaya başlıyor...

Hak etmediklerimi içime atmaktan içimde kırk düğümün bir yerde toplanması kadar yumru oluştu

Neden bahçende çiçek yok diye soranlar,, Çiçekleri kopararak seven insanlardı...

Kime ne diye yapılan her davranış, söylenen her söz sana ne olarak geri döner...

Ellerimden sıkı sıkı tuttu,beni bırakmayacak sanmıştım oysaki bataklığına çekiyormuş...

Hiç" Hayır" demeden asla "Evet " demeyin...

Senin kalbimi gördüğünü söylediğin yerde ayna değil,bir çift kalp olmalıydı yan yana duran...

Şimdi bana verdiğin tüm sözleri, avucunun içinde tutamadıgın kalbimin yerine bırakıyorum,

Sana senden daha yakın durmaya çalıştıkça,bana benden daha yakın birinin olmayışına ağladım...

Tüm sokaklar haklı,seni unutmak için bilmem kaç kez boşuna adım attım ...

Gökyüzüme kara calarsan vakti gelir aydinlanir...Gecenin sonu gündüzdür...

Sesimi duymanı istemeyecek kadar kırgınım,,,Sesimi duyunca kendini bana daha yakın hissetmeni istemiyorum....

Seni seven kalbime bu kadar acı ve üzüntü yaşatılacağını bilseydin,sevmiyorum demeye kiyamazdin degil mi?

Sana sırtımı yaslamak, başımı omzuna koyup uykuya dalmak ve sonsuz güven içinde aşkı huzurla yaşamak istemiştim...