Ablam yok benim
abla dediğim
çok seviyormuş öl dese ölecekmiş
şairsin sen iyi bilensin..

"atmadan şiir,
yatmadan aşk olabilir..."

Hadi öldün diyelim
bir hafta geçmeden birini bulursa
biliyorsa bir Fatiha okur
bilmiyorsa o da yok
sevme dedikçe daha çok sevdin
bir de iki çocuk
keşke yalancıktan ölebilsen
hak verirdin bana manzarayı görebilsen
kızarak masayı terk etmezdin.

"Git kendini as mı diyecektim "

Hangimiz sevmedi sevgiyi
sevgi gözlerden başlayan bir eylemdir
sesinin sarmallığında
beyninden bir komutla başlar
karmakarışık istekler duygular körükler
onun evini sırtında taşırsın
yolunu ezberinde
hele hele bağlandıysan bir kere
ok yaydan çıkmıştır
ne çok inandırırsın kendini
olmayan şeylerle
yok efendim ruh ikizi
yok efendim tanrının bir lütfu
yok efendim kaderimiz
sardıkça ondan
bütün güzel şeyleri de ona benzetirsin
bal olur elma olur ayva olur
yavru olur
arıdan ağaçtan kuştan kıskanır ki
sorma gitsin
harp safhasına geçmiştir yaşananlar
senin annen benim annen
saat kaç neredesin nerde kaldın
telefonunu bakacağım falan fistan
derken her şey bitmiştir.


yeryüzünü yaşayan ölüler kaplamışken zaten
yaşanılan paylaşılan güzelliklere saygısı olmayan
bozuksa mayası yitikse benliği karakteri
sevse sevilse sevgisi ne ifade eder...