Çarpıklığın çarkındayım sakarım
Yanlışlığın farkındayım bakarım
Istıraplar arkındayım akarım
Hata kusur eksik aksak bedenim

Hiç acizlik öfke cinnet getirmem
Kusurları tevil edip yitirmem
Başkasına suçu yıkıp bitirmem
Kime yarar mazeretim nedenim

Kim sever ki “ben” merkezli gidişi
Enaniyet kokmaz mı ki her işi
Sıdk sadakat dürüst yüzde kaç kişi
“Ben” kendimi yutan densiz düdenim

“Ben” dedikçe hisler ene doluyor
Kalp güllerim ayaz yiyip soluyor
Ne doğruluk ne de mertlik oluyor
“Ben” dir bana tek düşmanlık edenim

Nice habis menba “ben”de yatıyor
Etrafına durmadan çirk atıyor
Duygulara ağı zehir katıyor
“Ben”dir bende, beni çalıp gidenim

“Ben” dedikçe “ben”ler doldu ahvalim
Buz kesildi ene oldu her halim
Ne dengeler ne de ölçü sağ salim
Elmas iken kömür olmuş madenim

Gurur kibir esen mağrur söz “ben”de
Ego yüklü nefisperest öz “ben”de
Menfaatçi hem çıkarcı göz “ben”de
“Ben” diyor ki; firavuna, “dedenim”

“Ben”le başlar sözler “ben”le biterse
Bülbül “ben”li nağme eder öterse
Kullar “ben”de kaybolursa yiterse
“Ben”dir bana tek düşmanlık güdenim

Not;”Ben” Birinci tekil şahıs değil,enaniyet ego manasındadır