Nedendir bilmiyorum…
İçimde bir hüzün bir sıkıntı var,
Ruhum öyle daralıyor öyle daralıyor ki,
Alev alev yanıyor yüreğim,
Dumanında boğulup gidiyorum sanki,
İçimdeki yangınını bir türlü söndüremiyorum…

Göğüs kafesim dar geliyor yüreğime,
Yerinden fırlayıp çıkacakmış gibi sanki,
Gözlerimi kapatmaya öyle korkuyorum ki,
Dipsiz kuyularada kaybolup gidiyorum sanki,
İçimdeki sessizlik öyle ürkütüyor ki beni,
Aklıma bir türlü mukayyet olmaıyorum…

Çıldırıyorum sanki dört duvar arasında…
Atıyorum kendimi kapıdan dışarıya,
Bir sigara yakıpta yalnız başıma,
Bırakıyorum kendimi gecenin karanlığına,
Yürüyorum kimsesiz İstanbul sokaklarında…

Attığım her adımda sen geliyorsun aklıma,
Sen diye diye haykırıyorum kendi kendime,
Sensizlik öyle yakıp kül ediyor ki beni,
İçimdeki yangını bir türlü söndüremiyorum,
Sensizlik yakıp kül ediyor sevdiğim,
Yakıp kül ediyor beni…

Ayhan Özdemir
@kaleminesintisi