YABANCI

Şu benim vatanım bu yaşam alan
Yıllar sonra gittim soşlar yabancı
Ne kimse tanıdım ne eski dostlar
Köyümde gördüğüm taşlar yabancı

Gördüğüm tanıdık hoş oldu sohbet
Bitmiyor özlemin dilinde hasret
Vermek istemedim sevenler zahmet
Selam verdiklerim başlar yabancı

Var hatır bilenler var Selam kelam
Babamın evidir son benim kalem
Gurbetten sılaya bitmiyor sevdam
Gözlerimden akan yaşlar yabancı

Tütmüyor ocağın bacası yıkık
Yürekte sessizce Acılar kırık
İnsanın canını yakar ayrılık
Pişmiyor tencere aşlar yabancı

Baktım sağa sola gördüğüm haller
Çocukken esmiyor o esen yeller
Çeşmeler kurumuş gelmez güzeller
Sandım bahar değil kışlar yabancı

Bakımsız evlerden çürük ağaçlar
Yıkılmış bir yanı enkazsız taşlar
Ne gariptir ki bu ötmüyor kuşlar
Dolaştım dört yanı kuşlar yabancı

Sen mi geldin diyor sanki vatanım
Kalmadı kimsem ki desin atanım
Özlem ile dolu kalbi atanım
Gönüller ağlıyor yaşlar yabancı

Sametim acımı feryat susturmaz
İnsanoğlu hasretinden kurtulmaz
Babanın yurduna gönül doyulmaz
Karşıya baktığım kaşlar yabancı

Samet Yıldırım sultani
03.08.2025