Of demezdim

Sevda beni benden aldı, bir vefaya bin büküldüm
Bulutlandım yağmur gibi, kuru toprağa döküldüm
Ne gül oldun nede gonca, yüreğime taktın kanca
Bunca yılın dert yükünü, çektim sana of demedim

Seherde çaldım türkümü, şafak indirmez yükümü
Yaz baharlar gelip geçti, yeşertmedin can kökümü
Sıtma nöbetim geceler, kabuslar yutmuş uykumu
Kanayan ciğerlerimi, söktüm sana of demedim

Sözler kar etmedi öze, hep olmazın aldın göze
Dilim dönmedi diline, masumu kaldırdın yüze
Volkanlarım lav akardı, yanıp söndükçe kül köze
İsyanı yüce dağlara, döktüm sana of demedim

Ah etmedim taş taşıdım, şu gönlümün hatırına
Uydum bedbaht kaderimin, her harfine satırına
Heveslendim katılmadım, gökte turna katarına
Işığı bitmiş sevgisiz, yüktüm sana of demedim

Azapta mı olsun dedin, bet duan çektiğim çile
Bir kula bu kadar azap, şeytanı çektirmez bile
Anlatmak mümkün olmadı, anlayışın kıt nafile
Limansız gemilerimi, yaktım sana of demedim

Coşkûnî