Her lokma bogazdan, geçerken sorar,
Gardaş ben Anadoluyum, sen nerden.!
Sahtedir tohumlar, tarlalar kurur,
Gardaş ben Anadoluyum sen nerden.!

Benlikler yitiyor, tohumlar sahte,
Tepe bizim amma orman ateşte,
Çıkmaz da umut var, duyğu savaşta,
Gardaş ben Anadoluyum, sen nerden.!

Kıpırtı olmuyor, satılan yere,
Kulüpler karışır, sesizdir seda,
Devirler dönüyor, kafada pire,
Gardaş ben Anadoluyum, sen nerden.!

Kıbleler uydu da, uykular sürer,
Dudaklar kuruyor, itler de ürer,
Pariste modadır, akıllar gider,
Gardaş ben Anadoluyum, sen nerden.!

Mahremler kalmadı, örtüler maske,
Tırnaklar ojedir, inançlar sahte,
Ölçüsüz atışlar, yalanlar ehte,
Gardaş ben Anadoluyum, sen nerden.!

Bizim delimizi, kimse almıyor,
Akıllı revaç’ta, bulgur kaynıyor,
Doğumuz kış mevsim, batı yanıyor,
Gardaş ben Anadoluyum, sen nerden.!

Her günün akşamı, zıpırlar çıkar,
Bağrımız yarıldı, millilik batar,
Dinler de araçtır, yatıp ta kalkar,
Gardaş ben Anadoluyum, sen nerden.!

Miadı başımız ayıkmaz halttan,
Örf, adet nedir ki, delindi çoktan,
Kongere yapmalı yeni sıvastan,
Gardaş ben Anadoluyum, sen nerden.!

01.08.25 / Saat 15,53
MİADI (Mehmet AY)