Tek Mezar

Hak vaki olup da günler bitince,
Hayaller ağlarken eceli tattım…
Yolculuk başladı siren ötünce,
Bir ıssız tepede sonsuza yattım…

Tek mezar diyorlar, yolun sağında,
Rüzgarı bitmeyen çile dağında,
Yolumu ararken umut bağında,
Son damla yaşımı toprağa kattım.

İki taş arası bir garip yatar,
Ne suyu içiyor ne aşı yutar,
Uykuya çekilmiş mahşere kadar,
Gönül defterimi tipiye sattım.

Yazları beklerim, kuşlar ötecek,
Meleyen kuzular gelip gidecek,
Karların ardından hasret bitecek,
Uzun kış boyunca sesimi yuttum.

Mezarım üstünde biten otumu,
Koyunlar otlarken sorar yadımı,
Çeviren olmuyor artık kodumu,
Numaram silindi, kesildi hattım.

Görünce geçmeyin mezar taşımı,
Belli olmasa da hisset yaşımı,
Gelen her Fatiha okşar başımı.
Beklemez sanmayın, çetele tuttum.

Mustafa Hoşoğlu