Aklını başına al da aslanlar gibi avını kendin avla yabancının da akrabanın da yaltaklanmasına önem verme yalnızlık kimsesizlik adam olmayan kişilerin işvesinden iyidir

Mevlâna

Bir Sufi seyahate çıktı
Allah dostlarıyla oturdu
Haktan gelen Hak sözü konuştu
Eğer mecliste oturulur
Ve güzel konuşulur ise
O sohbet meclisi Hakkın huzurudur
Sufi hayvanını emanet etti
Hizmetçiye hayvana su ver dedi
Arpa saman su istedi
Hizmetçi ofluyor sıkılıyor
İşine karışılmasına içerleyerek
Beyim la havle çektirme
Bir işi ehil kişiye emanet ettiysen
Ona güven ve az laf söyle
Sufinin içine sıkıntı çöktü
Rüyasında o yana bu yana döndü
O hizmetçi bizle ekmek yedi
İnsan yemek kabına tükürmez
Ekmek yedirene nankörlük yapmaz
Vefa insanları birbirine bağlar diyip
İçindeki sıkıntı ile ahıra varınca
Eşşek çökmüş ve aç bir halde
Ya Rabbi arpadan vazgeçtim
Bari bir avuç saman ihsan diyerek
Can çekişiyor merhamet istiyordu
Sufi eşşeğinin ölümünü görünce
Akıl karaya vurdu şöyle nasihat etti bize
İnsanların çoğu insan yiyicidir
Onların selam vermelerine güvenme
Hepsinin gönülleri şeytan evidir
Kendileride insan şeytanıdır
Şeytanların laflarına inanma
Kula güvenip Aldanma
Her işinde Allaha sığın ondan razı ol
Cenabı Hakka dayan teslimiyet göster