Ben bu çağdan nefret ederim. Etimle kemiğimle,hücrelerimle nefret ederim.

Cahit Zarifoğlu

Bazen insan çok şey yaşar
Bu dünya herkes için bir mezar
Yaşadıkça çok şey görür
Ve tek bir gözyaşı nefret ettirir
Sana bu dünyadan
Oysaki dünyada karanlıkta var
Aydınlıkta hepsi bu dünyada
Seğmen yürekli insan
Sen nasılsın onu de bana
Şehirlerde böyledir
Üzenlerinde güzel insanlar yaşarsa
Elbet güler oynar sevinir
Bir şehre bakarsan bağ
Bakmazsan kurak bir çöl olur
Bazen yeşilliktir göze hoş gelen
Parklara gitmek ister insan ailesiylen
Seğmenler vede Kuğulu Park
Ne güzeldir şu Ankarada yaşamak
Olur mu harama dalıp
Helal olandan ayrı kalmak
Kurtuluş savaşına mesken oldu
Şu canımın için Angara
Seğmenler gezerdi hep bu sokaklarda
Bırakın yeşillik temiz kalsın
Kuğular Kuğulu parkta rızık arasın
Seğmenler davul zurna çalsın oynasın
Etimizle kanımızla nefret ettik çağdan
Güvercinim uçta Ankaram neşelensin