6
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
130
Okunma
Yandı orman,
yandı bir can gibi,
Ateşin içinde
suskun her çığlık.
Ceylanın bakışı
kaldı küllerde,
Küle döndü bir çam,
bir anı, bir ıslık.
Yanmaya durmuştu
vatanın göğsü,
Girdi ateşlere
alnı açık 10 yiğit.
Bir dal kurtulsun
diye can verdiler,
Adı dumana değil,
toprağa yazıldı.
Siper ettiler canı
kor ateşlere,
"Bu orman bizim" deyip
korlara yürüdüler,
Adım adım değil,
yürek yürek eridiler.
Kül oldu yolları,
izleri silindi belki—
Ama her duman
yükseldiğinde
onlar göğe yazıldılar
5.0
100% (8)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz