0
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
162
Okunma
Issızdır şimdi beynimin caddeleri
Her duvar,
her nefes,
her eksik cümle.
Bir köşesinde,
şiirimin lekesi gibi uykuya dalmışlar...
Rüzgâr yaprağa değince susuyor
Zaman düşüncelerimi silmeye çalışıyor
heceler beynimin caddesindeki taşları kemiriyor.
Ve bir köşesinde..,
Bak, ölüm güzü kıskanıyor...
Zaman, kanayan bir takvim gibi duvarımda,
her gün bir parçamı koparıyor.
Rüyalarımda mezar taşları ismimi fısıldıyor
Saatler durmuş
Sessizlik bedenime bir kefen gibi sarılıyor
Ne bir ses
ne de bir adım…
Sonsuz bir düşüş gibi içimde yankılanıyor.
“Sanki adını anmaya korktuğum bir bekleyiş.”
Bayram Köse
5.0
100% (2)
