Dolmaz Olaydım!

Görmeye çalıştım saklı yüzünü,
Bakıp da meftunun olmaz olaydım!
Görünce yok oldum ela gözünü,
Uğruna geçmişim silmez olaydım!

Sınırı çizilmez deryalar gibi,
Güneşi yansıtan aynalar gibi,
Tabiri olmayan hülyalar gibi,
Bir hayal ülkesi, dalmaz olaydım!

Nazarı güneşten şualar sanki,
Şimşeği çakmadan kovalar sanki,
Niyazım, çırpınan dualar sanki
Yoluna düşmeyip bulmaz olaydım!

Beynimden silindi bütün algılar,
Geçmişi unuttum, koptu halkalar,
Limanı aradım, yıktı dalgalar,
Yüreğim boş kalsa, dolmaz olaydım!

Bu kadar yakışır güzele bir göz,
Heceler anlatmaz, az gelir bin söz,
Yüreğim kör düğüm, mahirsen gel çöz!
Hiç şahit olmasam, bilmez olaydım!

İzimi sürseler viran bağlarda,
Yaşımı bulurlar bütün çağlarda,
Aklımı bıraktım ıssız dağlarda,
Aşk denen deryaya gelmez olaydım!

Ecelsiz ölüm yok: Sebep var derler,
Efsun-i nazarla mevt olur erler!
Yakından bilirdik konuşsa yerler,
Aşk; ölüm vapuru, dolmaz olaydım!

O yâr kır çiçeği, Hoşoğlu arı
Düşmüşüm aşkına, yaktıkça harı
Salınır rüzgarda, ömrümün varı
Dalına bağlanıp salmaz olaydım.

Mustafa Hoşoğlu