Gezerim gurbeti bir telaş ile
Yazarım okurum bin gözyaş ile
Dost sohbeti var da mezar taş ile
Kalmadı gelenler gitti erenler.

Gurbette kimim var kim tanıyacak
Köyde evimizde tüterdi ocak
Çıkar hesaplanmaz herkes dost sıcak
Gurbet şimdi cana yetti erenler

Komşular ahvali duysa da sormaz
Sıla da unutmuş erenler görmez
Özlemle doluyum yüreğim durmaz
Iğdırım gözümde tüttü erenler

Hesabı yaptım da bura uymadı
Sohbetim rüyada kimse duymadı
Doğulu deyince dosttan saymadı
İçimde ki gurbet bitti erenler

Varlığım dediğim oldu gurbetçi
Dışı eli yaktı, beni de içi
Yılda bir görmenin neki sevinci
Gurbet sevenleri yuttu erenler

Uykularım bile ürkek korkulu
Hasreti sustursam gözler duygulu
Yıllardır yaşarım on günü dolu
Dost dedim ardımca attı erenler

Yolları, çiçeği, gülleri güzel
Tatlıdır Türkçesi dilleri güzel
Nazlanıp giderler halleri güzel
Gülsün dedim talih yattı erenler

İstanbul bir gelin seveni çoktur
Emircan sevdalı çaresi yoktur
Bu sevginin sonu gör ayrılıktır
Bizi böldü gurbet yuttu erenler
14.7.2025 Emir Şıktaş