DOĞUM ĞÜNÜM AKULU YILLAR

Kasım ayım rüzğar ayım 
Solmakta olan yaprak
Poyrazla savruldu
Ayın onbiri doğum ğünüm.
Akreple yayın etrafında 
Yelkenler fora diyen.
Azğın dalğalarda akulanmış ruhum var.
Bir buçuk aydan ğün almış yılım var.
Çocukluğumu olğunluğa imrenerek geçirdim.
Hem sevilmenin hem sevilmemenin ortasında.
Akulanmış
Ğülmekle ğülememelerin ortasında.
Akulanmış yıllar var bende.
Doğum yılı akulu yılı.
Yaşamış bir ğeçliğim var.
Duvarlar hep bir kapıydı, bana
Ğelenin kim oldugunu bilemediğim.
İsteğinin ölçüsünü doğruyla yanlışla tartığım.
İki siyahın ortasında ğıriyi kasımda yaşadığım.
Hayatımda hep birileri roman yazdılar.
kimileri şereh mevzusu akuladı
kimileri ğüney kuzey.
Kimileri bizamanlar
kimileri iz bırakanlar.
Kimileri halka 
kimileri çarpışma.
Okuduğu romanı üzerimde oynayanlar.
Okuduklarını bana oynayan hastalanmışlarla.
Doğmuş yıllarım
Akulanmış ğünlerim ğünlerim varbenim
Akulu yıllar akuluy ğeclik.
Zamanda hep yüzdük.
Yılların içinde ğeçen bir hikaye.
Yarğılayamazsın bile.
Akulu çocukluk akulu ğeçlik.
Akulu olğunluk.
Döndüyse eyer akulu yıllar
Aslanlı kaplanlı yıllar.
Yarğılayamazsın onu.
Sorgulayamazsın sen.
Bu durumda elimde havuç.
Havuçlu yíllarîm.
Ğün ğelmiş beni yarğılıyorlar.
Hepinizi akularım.
Hayat denilen merdivende.
Varmı benden haklısı.
Söyle gülmek neki bu dünyada.
Adı dağlarda hayat bulan ağaçlar.
Akulu kişilik
Ğözünü acıp kaparken 
Bu dünyada.
Olsaydıda böyle olsaydıları yaşadık.
Hasreti büyük bir sançıydı.
Sözler icimde acıydı.
Sözleri icinde olmasaydıları yaşadım hep ben.
Hep aynı zamandamı kalacaz.
Baktım tüm yaşanılanların.
Yaşanmamışınıda oynamışız.
Senaryo ama yinede aynı seneryo
Tiretmanı firetmanı özünde bir.
Akulanmış yıllarda.
Ozaman buzaman bu hayatın yazılmışı var hep bizde.
Hesabı huyunda özünde yaşadığına var hep bizde.
Perde açıldı ğüneş ruhumu sapa sardı burda.
Soruyor ğüneş hatırlarken neyi değiştire bildin

Ömer Ömeroğlu