Bir gülüşe sığdırılmış acılar
dökülür gecenin koynuna.
Bir gülümseyiş içine
bin kırık gün gizlenir.

Kimse bilmez;
bir tebessüm, kaç vedayı örter üstüne,
kaç hayal susturulmuştur
bir çift gözün ıssızlığında.

Çocukken düşülen dizler
büyürken kanamaz.
Kalp kanamayı,
göz, içine akmayı öğrenir...

Bir fotoğraf karesinde
yan yana duran kalplerin
kaçının birbirine ırak olduğunu
kim bilebilir?
Zaman, yan yana olanları uzaklaştırır.

Bir gülüş,
kendini “iyiyim” sananların
en ince yanıdır.
Yıkılmış şehirlerin üstüne
gökdelen gibi dikilir bazen
bir kahkaha…

Susmakla sarılmak arasında bir yerlerde
bir insan, gülümsemeyi öğrenir.
Ve dünya,
o gülüşün taşıdığı yük kadar
sessizleşir bir an.

Çünkü
gülümsemek;
yenilmemektir.

Ve belki,
sırf bir gülüşe daha şahit olsun diye bir nefes;
geceyi öldürür sabah…



10 Temmuz 2025

𝓡𝓪𝓶𝓪𝓴 𝓚𝓪𝓵𝓭𝓲 / Samim İĞDE