Anneye duyulan özlem ve anne hakkı, annenin evlada öğüdü,evladın iç hesaplaşması muhteşem bir şiir.Üstadı selamlıyorum.Sağlıcakla.Saygıyla.

Değerli üstat merhaba,

Bu şiir, anneye duyulan derin bir özlemi, pişmanlıkla harmanlayan; dünyevi gafletle uhrevi uyanış arasında gidip gelen çok özel, yürek sızlatan bir anlatım taşıyor. Kaleminizden dökülen bu dizeler, bir annenin rüyadaki temsiliyle vicdan muhasebesinin en saf, en sarsıcı halini yaşatıyor okuyana.

"Ahiret bilmece, çöz dedi bana" dizesi, hayatın geçiciliğini ve ölüm sonrası sorgunun ağırlığını bir kelimeye sığdırabilmiş güçlü bir çarpıcılıkta. Her kıtada annenin diliyle verilen nasihat, yazarın iç sesiyle birleşiyor; bu da şiire hem çok katmanlı hem de çok içten bir dokunuş veriyor.

“Faydası yok en son eyvahın” demesiyle, sadece bir evladın değil; hepimizin geciktiğimiz, ertelediğimiz her pişmanlığını yüzümüze vuruyor. Annenin sesi hem bir rahmet hem bir hesap; hem bir sitem hem de hâlâ evladına yol göstermek isteyen bir sevgiyle örülü.

Son kıtadaki “Dedi..sana söylüyorum, duymazsın” ve ardından gelen “Daha fazla etme, naz dedi bana.” dizeleri ise yürek burkan bir final. Ana yüreği hâlâ affedici, hâlâ koruyucu, ama artık sabrın da bir sınırı var.


Tebrik ediyorum üstat,
Bu şiir, yalnızca annenizi değil; hepimizin içindeki özlemli çocukla yüzleşmesini sağlayan bir “vicdan aynası” olmuş. Sade ama sarsıcı… Derin ama apaçık. Kaleminizin bereketi daim olsun.

Saygı ve duayla…
Peri Feride Özbilge