Gönlüme tapşırdım, zülfün telini,
Dilimden düşmüyor, adın İsmihan.!
Kokunu bekledim, esen yelini,
Beklentim sade sen, idin İsmihan.!

Mevsimler ulandı, ardı ardına,
Baharı takmışlar, kuş kanadına,
Ilıman günümde, gelsen yanıma,
Gecemde düşüme, dal dın İsmihan.!

Kafamda düşüncem, koşuyor sana,
Bu bende olanı, atma yabana,
Nesneler negatif, oluyor amma,
Sen bana yağmur’la, yağdın İsmihan.!

Değmesin Tabipler, bende olana,
İlacı bulamaz, kalpte yarama,
Ömrümü ömrüne, vermedim sanma,
Yine aklımdan çıkmadın İsmihan.!

Uykumdan önceki, en son anımsın,
Gözümü açanda içte canımsın,
Ahretim seninle taşta yazımsın,
İlk gün gibi bende, kaldın İsmihan.!

Kalemim yazmıyor, adın demeden,
Düşüncem seninle, seni sevmemden,
Günah mı işledim, bilip bilmeden,
Çıngı ilen yürek, yaktın İsmihan.!

Aşk denen de, tüy diken diken olur,
Düşünceler kurur, Ateşler yanar,
Miadı Dünya da, ahu-zar kalır,
Sen beni nereye saldın İsmihan.!

08.07.25 / Saat 09,09
MİADI (Mehmet AY)