0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
129
Okunma
Gerçekten yoruldum
Herkesin her işine koşmaktan
Her cana bir şekilde el atıp
Kendi benliğime geç kalmaktan.
Şöyle baktımda geçen zamana
Ben herkes için ölmüşüm,benim için hasta olan yok
Kan ter için de koşarken herkesin sıkıntısina
Benim için kılını kıpırdatan ,hatta yürüyen yok
Yediden yetmişe herkesin,elinden tutmuşum
Düğünün de olmasam da yasında bulunmuşum
Herkes çiçek açsın diye çaba verirken ben
Gözler önünde susuz bırakılıp, öylece solmuşum
Yine ben geldim Rabbim,yine bir mağlubiyet
Sen bu uslanmaz kulunu ne olur affet
Duanız olmasa ,ne değeriniz var ki demiştin ya
Doksan dokuz ismin hürmetine et bizlere rahmet.
"MEHMET KARAKURT"
5.0
100% (1)
