0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
90
Okunma
Bal gözlüydü sevgili,
Kestiler yollarını,
Gökten ateş yağarken,
Oklar azap çektiler,
Kan çiçekleri açıldı,
Nur oldu alemlere,
Arş-ı ala ağladı,
Melekler saf durdular,
Yas tutup yar ağladı,
Can analar ağladı,
İnsanlığın ölümü,
Yürekleri dağladı,
İnsan olan ağladı!..
Kan! Kan! Kan! diyen azman!
Yayıldı çöllere kan,
Öldürenler mi Müslüman?
Öldürdükleri de insan!
Masum bebekler bile,
Çatlamış dudaklarla,
Edilmekte imtihan.
Birer birer can verip,
Gözlerini kırpmadan
Ölümü seçen sultan,
Ne ulviymiş bu iman,
İnsan olan ağladı!..
Kumlar mı susamıştı?
Yiğitlerin kanına,
Mazluma zulüm etmek,
Yakışır tamamına,
Emircan bu yarayı,
Onarmak gerek amma
Korkak, zalimden yana,
Yürekler dolu riya,
Tükenmiş yüzde haya
Baş eğildi korkuya!
İnsan olan ağladı!..
5.7.2025 Emir Şıktaş
5.0
100% (4)
