Ağlamak göz ucu, kör yokuşlarda
Anımsanan geçmiş, tıkaz ondandır.!
Dumanlar ürkektir, dik yamaçlarda
Tükrükler yutkunur, ağız ondandır.!

Nisan akşamında, yağan yağmurlar,
Düştüğü yerler de, toprak homurdar,
Çalınmaz kapıda, yürek takırdar,
Alev alev yanar, yalaz ondandır.!

İliklerinde, sırılsıklam üşümek,
Ateşe atlayıp, sonra düşünmek,
Boş kalan kollarda, duyğu aramak,
Düşünce buz gibi ayaz ondandır.!

Mor menekşeler, sarısı olmuyor,
Saltanat geçer, kimseye kalmıyor,
Yalnızlık ölüm, kimseden kaçmıyor
Yaşamak zihinde, biraz ondandır.!

Dolaşan bulutlar, yüzü sularda,
Dil Bayram etmiyor, kalmış arada,
Üst üste damla, kurur olanda,
Zorlar kolay olmaz, maraz ondandır.!

Göze yaş dolmazsa, ağlamak olmaz,
Yanlışın yanında, doğrular kalmaz,
Bende ki hicabı, kimseler almaz,
Zamana yenildim, gerez ondandır.!

Bir hoş seda bırakmak istem istek,
Yosunlaşmış gözler, yaşını dökmek,
Miadı ceylanın, izini sürmek,
Düşlerim gerçeksiz, tınaz ondandır.!

04.07.25 / Saat 10,43
MİADI (Mehmet AY)