Defter kaleme döktüm Leyla senin ismini
Sanki tanırmış gibi hatırladım cismini
Karşı duvara astım Gülümseyen resmini
Şiirlerle ağlayıp gülen kadındır Leyla
Sevdiğinin uğruna ölen kadındır Leyla


Nisan yağmurlarıyla yeşeren gamzesini
Kırmışlar kanadını kırmışlar hevesini
Bize düştü duyurmak bu Leyla’nın sesini
Kır çiçekleri gibi solan kadındır Leyla
Sevdiğinin uğruna ölen kadındır Leyla


Söyle Leyla bu durak hangi han hangi mekan
Her şey yalan olurda kaybolur gider zaman
Senin ki yazılmamış yarım kalmış bir roman
Düşürmeden yaşını silen kadındır Leyla
Sevdiğinin uğruna ölen kadındır Leyla

O,etmez hiç kimseye Ne eyvallah ne minnet
Bir yanı dert dolsada diğer tarafı hasret
Varılacak yer belli ya cehennem ya cennet
Bu dünya fani dünya bilen kadındır Leyla
Sevdiğinin uğruna ölen kadındır Leyla


Yaprakları sararan hüznün gülüdür zaten
Umutları kırılmış gezen ölüdür zaten
Mecnun dolaştığı aşkın çölüdür zaten
Gözleri buğulanıp dolan kadındır Leyla
Sevdiğinin uğruna ölen kadındır Leyla

O ki güller içinde koklarken sakındığım
O ki özlerken bile özlemden yakındığım
O ki her an ismiyle şiirde tıkandığım
Harunu dertden derde salan kadındır Leyla
Sevdiği için ölen kadındır Leyla

Harun Yıldırım