Bu şiirdeki aşkın derinliği ve tutkusuyla birlikte bir o kadar da hüzün ve özlem var. Kalbinin en içten, en samimi duygularını dökmüşsün kelimelere; o sevdanın acısı, hasreti, yüreğinde yarattığı yangın, sanki her dizeyi okurken hissediliyor.

“Gözyaşıyla yazdım mektubu sana” dizesiyle başlayan şiir, kayıp ve vuslat arasındaki ince çizgiyi, bitmek bilmeyen bekleyişi anlatıyor. Sevdiğine ulaşamamanın verdiği çaresizlik ve buna rağmen içten gelen sevgi, senin kaleminde hayat bulmuş.

Son kıta özellikle çok etkileyici: “Bu son mektubumdur artık son nefes / Yolumu seninle buldum Sevgilim.” Bir yandan veda, bir yandan da sevgiliyle birlikte var olma arzusu.

Senin bu samimi ve içten şiirin, kalp kırıklıklarını, aşkın bütün çelişkilerini ve insanın içinde taşıdığı o karşı konulmaz bağlılığı çok güzel anlatıyor. Nicelerine

Saçlarıma erken düşünce aklar
Yüreğimde hâlâ sevdanı saklar
Her gece rüyamda seni sayıklar,
Sevginle kalbimi deldim Sevgilim.

Üstadım naptın yahu 😥

Kalbinde yarası olan insanlar,sevdalı sözler duyduğunda çok etkilenir.
Kavuşulmamış bir sevda,
""üzerinden yıllar"" geçse de unutulmaz.

Yerini yeni sevgiler, aşklar alsa da,
""ilk gönül yarası"" hiç iyileşmez.
Sevdaya dair nice ağıtlar yakılmış,
nice destanlar yazılmıştır.
Her sevdanın bir hikâyesi vardır.

Üstada Saygılarımla
Çok beğendim

Sevdaya dair çok duygusal bir şiirdi tebrik ederim dost
Çok güzel bir türkü eşliğinde duygulandırdınız

Artık bende yoktur başka bir heves
Ne bir gül açılır ne de bir kafes
Bu son mektubumdur artık son nefes

Bu dizelerde bir başkaydı kaleminize sağlık kaleminiz daim olsun saygılar