3
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
277
Okunma
Adınla başladı
sessizlik,
Her harfi içime sığmayan
bir dua gibi.
Ben seni yazmadım hiç,
Ama her satırım sende
yarım kaldı.
Gözlerin, bakmadığım
aynada kaldı,
Sesin, duymadığım
en eski şarkıda…
Bir kere bile “gel” demedin,
Ben bin kez gittim
kendimden sana.
Yürüdüğüm yollar
hep sana varmaz,
Ama dönüp durduğum
sokaklar seninle başlar.
Bir köşede unuttuğun tebessüm
Hâlâ yüreğimin üzerinde
ağırlık yapar.
Deseler ki “aşk ne demek?”
Seni sessizce beklemek derim.
Çünkü aşk, kavuşmak değil
her zaman—
Bazen hiçbir yere varmayan
bir duadır,
Gecikmiş bir gözyaşıdır,
Sonsuza ertelenmiş
bir vuslat…
5.0
100% (8)
Cevap Yaz
