20
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1548
Okunma
Gecenin matemini,yine bir ses bölüyor,
Bölüyor da derinden saplanıyor yüreğime.
Ne bir isyan,ne vaveyla,ne nara,
Bu ses öyle keskın,işliyor benliğime.
Ey ! Sessizliği bölen,garip ve dertli tını,
Ulaştığın bu yürekteki , derin kalp yangını.
Anladım ki , benım gibi cefakar ve yitiksin,
Ahvalini sahibinin arz etmekten bitiksin.
Benim gibi,derdinden ağlamaya utanırsın da
Gülerken gözlerin,kalbin vefasız yasında.
Yıkarak zindanlara eş karanlık mabedımi,
Koştum geldığin yöne ve buldum sahibini.
İşte şimdi yanyanaydı bu vefasızzedeler,
Bu ne illet acıdır ki birbirine benzer.
Hicran içinde sabahladık iki gönül dostu,
Ağrıyan kalp acısına merhemdi,dost omuzu...
Cevap Yaz