Her yaz hep yalnız kalırdım ben
Sizler tatile gittiğinizde
Gezdiğiniz yerleri düşlerdim penceremde
Kimbilir nasıl eğlenirdiniz sahillerde
Bize nasip olmadı bir kez bile.

Sonra dönerdiniz yanmış, ferahlamış
Merak ederdim neler yaşadınız
Nihayetinde arkadaşımdınız
Kıskanmazdım olsun derdim
Her yaz dönüşünüzü beklerdim.

En çok köyümün dağlarını özlerdim
İç çekerdim kısmetse seneye diye
Ama yinede gidemezdim
Sizin kumsalınız, deniziniz
Bizimde kırlarımız, bahçelerimiz
Şırıl, şırıl akan sular dereler, göllerimiz.

Seneler hep böyle geçti bu şehirde hayıflanarak
Ucu, ucuna eklediğim yoklukları
Yol niyetine çevirebilseydim
Önüme çıkan engelleri bir yenebilseydim
Ah bir gidebilseydim.

Şimdi ihtiyarlığın kapısını çaldık
Siz girmek istemesenizde
Benim için pek farketmiyor
Siz yaşadıklarınızı hatırlayarak
Bense yaşayamadıklarımı anarak
Kazananı, kaybedeni birlikte
Veda edeceğiz nasılsa farklı eşikte.
/kalin ]


11 ağustos 2025