Fazlamız eksik

Aklımda dönen nice kelime
göz yaş olup doluyor elime
benim ki bir boşa değinip hayıflanma
sohmetimize doğranırdı nice cümle
hepsi bizim, bizimle bir muhasebe
derdik ya,
’ne Şamın şekeri ne Arabın yüzü’
o şekerlerden ne çok yerdim
bizim karşı çarşı gibi gider gelirdi babam
o eskiden, neler mı yoktu
İrandan çay gelirdi hediye, üstünde peçeli kızları
ya kehribar taşları geceyi aydınlatan
tespihi şahane
ya şu yemenin kahvesi

bizde her şey boldu şimdi nerde
üstelik o savaş yokluk zamanları bile
ya şimdi,
buğday dışarıdan
mercimek dışrıdan
pririnç dışarıdan
daha kaç kalem hatta bütün gıda kalemleri
ya et bir de hayvancılık ülkeyiz o da dışarıdan

bizim köyde her sonbahar ağalar birer sürü
salardı sınırdan Süriye, Irak, İran a
dönüşleri muhteşem olurdu
geçişler serbestti

’bebeğimin beşiği çamdan
bey babası gelir Şamdan’

şu sıkışıklığa bakıyorum hey gidi hey
nerden nereye gelmişiz
gören duyan varmı

tarlalar kurumuş ekilmiyor
bag bahçe amenna
ovalarda ot kuruyor yaylaya çıkan yok
üç beç malı davar olan satıp gidiyor
şehirler olmuş curcuna

Coşkûnî