Geceye fısıldadım seni
Ay sustu yıldızlar kulak kesildi
Rüzgar taşıdı adını uykusuz sokaklara
Gölgelere sarıldı sessizliğim,

Kalbim ağır kelimeler narin
Bir düş gibi geçti gözlerinden zaman
Geceye fısıldadım
Belki duyar diye adını anan rüya,

Bir damla sessizlik düştü yüreğime
Rüzgar usulca dizlerime kondu
Gökyüzü lacivert bir sır gibi sustu
Kalbimden geçen her hece seni buldu,

Yıldızlar gözlerin kadar derin
Ay senin adını mırıldanıyor
Bir gülüşün düşüyor hayalime
Ve gece senle aydınlanıyor,

Bir lacivert akşamında
Yine sen geldin aklıma
Bir iç çektim ve nefeslendim
Etrafımda yıldızlar sustu
Gecenin kalbine dokundu adın,

Rüzgar usulca fısıldadı seni
Ay sessizce gözyaşı döktü
Ben ise bir düş gibi kaldım
Unutmanın kıyısında
Hatıralarla bölük pörçük
Kalakaldım tek başıma
Gecenin bir başında.....

Meltem Mesture Güven