Gün tesanüt günü duy ey ahali Ne olacak bunca garibin hali Anlamak zor değil fesat meali Silkin artık doğrul ol dimdik nefer İşte böyle başlar gönlünde zafer
Zulmeder zalimler eğersen boyun Dayatır fikrini olursan koyun İşte böyle başlar oynanan oyun Her ne olursan ol daim kendin ol Kutsaldır sonsuza çıktığın bu yol
Sarılmış etrafın görmez ki gözün Dilin konuşsa da geçmez ki sözün Mayası küt tuttu bozuldu özün Taşıma fuzuli yükü belinde Yıkıldığın yerden kalkmak elinde
Maneviyat bitti maddiyat geldi Kardeşim dediğin artık bir eldi Attığın son kurşun bağrımı deldi Gayrı gerek duymam bir tek takrire Sükunu bıraktım kutsi takdire
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Öncelikle güzel yorumunuz için çok teşekkür ediyorum. Günümüzde insan sosyolojisi incelendiği zaman insanların birbiriyle iletişimde olması olması gereken bir davranıştır.
Lakin günümüzde bu durum neredeyse tamamen ( istisnalar kaideyi bozmaz.) menfaat ve çıkar ilişkisi halini almış durumda olduğu aşikârdır. Bu her ne kadar üzücü bir durum olsa da kabul etmek zorundayız.
Tabi ki bu durumun tek suçlusu kişiler değildir. Yaşanılan çevre, oluşan sosyal ekonomik durum, insanların küresel dünyadaki değişimleri, kültür yozlaşması vs birçok durumu sıralamak mümkündür.
Kardeşliğin menfaatler karşısında düştüğü durum hazin verici olmanın ötesinde insanın içini parçalayan bir vahamet halini almış olması insanı bir kez daha düşünmeye itiyor.
Gönül ister ki gönüller bir olsun ama olmuyor işte…
İnsanlar bencil bir menfezde buluşması bir tesadüf mü yoksa bize dayatılan bir şey mi bilinmezken, Biz bize düşeni yaparak en azından keşke dememek için bir adım atmış olabiliriz diye düşünüyorum.
Gönül gözünüzden baktığınız dünyanızdaki ışık hiç sönmesin Saygılar
Öncelikle güzel yorumunuz için çok teşekkür ediyorum. Günümüzde insan sosyolojisi incelendiği zaman insanların birbiriyle iletişimde olması olması gereken bir davranıştır.
Lakin günümüzde bu durum neredeyse tamamen ( istisnalar kaideyi bozmaz.) menfaat ve çıkar ilişkisi halini almış durumda olduğu aşikârdır. Bu her ne kadar üzücü bir durum olsa da kabul etmek zorundayız.
Tabi ki bu durumun tek suçlusu kişiler değildir. Yaşanılan çevre, oluşan sosyal ekonomik durum, insanların küresel dünyadaki değişimleri, kültür yozlaşması vs birçok durumu sıralamak mümkündür.
Kardeşliğin menfaatler karşısında düştüğü durum hazin verici olmanın ötesinde insanın içini parçalayan bir vahamet halini almış olması insanı bir kez daha düşünmeye itiyor.
Gönül ister ki gönüller bir olsun ama olmuyor işte…
İnsanlar bencil bir menfezde buluşması bir tesadüf mü yoksa bize dayatılan bir şey mi bilinmezken, Biz bize düşeni yaparak en azından keşke dememek için bir adım atmış olabiliriz diye düşünüyorum.
Gönül gözünüzden baktığınız dünyanızdaki ışık hiç sönmesin Saygılar
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.