Ey sevgili, saygı değer dostum!
Ne duruyorsun?
Çeksene muhabbet pimini!
Çek ki bu cennet vatanın her metre karesinde,
Rengarenk Muhammedi gülleri yeşersin!
Eskisi gibi bereketlensin topraklarımız!
Yaşasın tekrar en manidar dostluk ve kardeşliklerimiz!
Son otuz yıldır, husumet pimleri çekile çekile,
Kardeş, kardeşe akraba, akrabaya düşman olmuş.
Oysa bu yakışmıyor, cenetlik atalarımızın torunlarına.
Kara kara düşünüp üzülmek gerekmez mi?
İvedilikle, aklımızı başımıza devşirmemiz gerekmez mi?
Muhabbet tarlalarında,
Var gücümüzle, ırgatlık yapmamız gerekirken,
Husumet tarlalarında ne işimiz var?
Söyleyin Allah peygamber aşkına!
Barış ve kardeşlik tarlalarıni, ekip biçmek ve can sularını, aşk ve şevkle vermek var iken,
Kin ve adavet tarlalarını, nadasa bırakmak yakışır mı bizlere?
Bunları düşünmekten, yediğim, içtiğim sanki yavan.
Ey sevgili, saygı değer dostum!
Lütfen ne olur beni anlamaya çalış!
Anlarsan belki bana hak verirsin,
Bizim bizden başka dostumuz yok!
Biz bizi anlamazsak kim bizi anlar,
Birbirimizin yarasına merhem olmazsak,
Kim, yaralarımıza merhem olur?
Başkaların kapılarına gitmek bize göre değil.
Biz tarihe altın harflerle yazılmış, bir milletin torunları değilmiyiz?
İnsan bindiği dalı hiç keser mi?
İnce düşünüp sık elemezsek,
Bindiğimiz dalı keseriz .
Hem de hiç farkına varmadan.
Neticelerini gördüğümüzde de,
Çektiğimiz ahlar, vahlar sıkıntılarımızı ber taraf edebilecek mi?
Bence hayır, hayır, hayır!
Ne olur birkaç dakikalığına, sakin bir kafayla,
İşin kolayına kaçmadan, gerektiği gibi düşün!
Seni ve sevdiklerini düşünmeye davet ediyorum!
Lütfen bu davetime icabet et!
Bir çok milletin temsilcileri, bir zamanlar bizim ile görüşmek için en ince hesapları yaparken, şimdi de en hayırlısı olan, Allah’ın selamını birbirimize vermekten aciz kalıyoruz.
Öyle bir milletin torunlarına, yakışıyor mu bu?
Bazı şeyleri yaparsak ne kaybederiz?
Zaten yapılması gerekenleri, yapmadığımızdan,
Oyunu kurallarına göre oynamadığımızdan,
Birbirimize gereken kadir kıymeti vermediğimizden dolayı, değil midir
İki yakamızın bir araya gelmemesi?
Bunları yapmak için para, pul, sermaye gerekmiyor, tekrar eski mutlulukların yaşanması için bir şeyler yapalım!
Fikri güzel, yüreği güzel insanların, hayır dualarını alalım!
Er veya geç ömür miadımız istesek de istemezsek de bitecek!
Hiç olmazsa güzel ve olumlu cümlelerle yad edilelim!
Her cihanda da kazanan biz olmayacak mıyız?
Yunus un dediği gibi “Gelin canlar bir olalım, bu dünya kimseye kalmaz”
Benim söyleyeceklerim bu kadar...
18-20/Mayıs/2017