Karanlıkta beliren o iki göz
Korkunç bir gülümsemeyle
Ürkütüyor insanları, aynı zamanda çekiyor
Kimse onun iyi mi yoksa kötü mü olduğunu bilmiyor.
Edindiği bütün maskeleri
Kullanıyor teker teker

Gerçekliğini unuttu
Kalbini kararttı
Sevgisini yaktı
Açtı savaşı

Kılıçları bilendi
Daha keskin daha ölümcül
Okları hazırladı
Daha zehirli ve daha can yakıcı

Görüp görebileceğin en iyi savaşçı
Aynı zamanda dikkatli bir suikatçı
Katbettiği için kalbini
Yok ediyor tüm kalpleri

Acımıyor kimseye
Kesiyor bağları teker teker
Yarasını iyileştirecek
O merhemi arıyor

Ne yaptığını bilmiyor aslında
Nerede olduğunu, kimle olduğunu
Onun içinde tek bir arzu
O da öldürme arzusu

Fiziksel olarak dokunmuyor kimseye
Tek istediği ruhları
Ve onları yakmak ve yok etmek

Aslında çok iyi birisi
Elinden çıkar çiçeklerin en renklisi
ve en güzeli
İyileştirir bütün kalpleri
Fakat aldı derinden bir yara
Yok edildi kalbi
Parçalanmıştı
Ve öfkesi de bundandı