[ BEN TÜRKÜM

Ben Türküm!
Dağ gibi dik, rüzgâr gibi serin,
Asırlardır sönmeyen, közden bir yürek benim.
Bozkırda doğdum, al bayrakla büyüdüm,
Yiğitlik benim adım, tarihle yürüdüm.

Ben Türküm!
Alparslan’ın izinde, Fatih’in yolunda,
Bir dua gibi yükselirim her sabah doğuda.
Çanakkale’de yatarım, Sarıkamış’ta üşürüm,
Bir mehmetçik duasında gözyaşı dökerim.

Ben Türküm!
Dilimde Yunus’un aşkı, gönlümde Mevlana,
Ne zulme boyun eğerim, ne de susarım yalana.
İmanla yoğruldum, ekmeğim helal,
Yiğitliğin harmanı, mertliğin masalı.

Ben Türküm!
Zalime kalkan, mazluma yâr olurum,
Bir çağ kapanır da gerekirse ben olurum.
Gazze’de bir çocuğun gözyaşıyım şimdi,
Nerede haksızlık varsa, orada isyanım belli.

Ben Türküm!
Ne ırka bakarım, ne dile, ne renge,
İnsanlıksa davam, yürürüm sevgiyle denge denge.
Toprağım vatandır, bayrağım namus,
Ben Türküm! Bu dünyaya barışla dolmuş.... bir.....sus...
Abdullah ÜNLÜSOY/ KÜTAHYA (EFKARİBABA)