1
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
153
Okunma
Mazinin kapısını şöyle bir araladım
Hatıralar peşpeşe sıra sıra dizildi
Anılar defterine birşeyler karaladım
Ve derken gözlerimden bir damla yaş süzüldü
Fark ettim ki derin bir girdap beni çekiyor
Yaşanan her lahzanın izi hâlâ yer
inde
Bir çift göz üzerimde çok uzaktan bakıyor
Rengini seçemedim zira epey derinde
Meçhulden bir ses duydum merhaba der gibiydi
Aşina olan bu ses bana huzur veriyor
Bir anda nefesime sıcak bir meltem değdi
Ve tepeden tırnağa bedenimi sarıyor
Bir daha anladım ki maziden kaçamazsın
Köküyle bir bütündür dalda duran her yaprak
Tek kanatlı kuş gibi havada uçamazsın
Sonunda anladım ki her can hayata adak
İbrahim Taşdemir
5.0
100% (4)
Cevap Yaz