Akarken gözümün kanlı yaşları,
Gelmeden geçiyor fani ömrümüz.
Bu garip dünyanın yitik kuşları,
Almadan geçiyor fani ömrümüz.

Kırık bir aynadır her gün gördüğüm,
İçinde saklanan narindir gülüm,
Hicran dolu aşktan, boşalan gönlüm,
Dolmadan geçiyor fani ömrümüz.

Vicdanlar susarken, yanmakta aşık,
Mazlumun kalbinden sönmekte ışık,
Zamanın çarkından, ezilen uşak,
Yılmadan geçiyor fani ömrümüz.

Hak adına dolmaz kalbin her yanı,
Kirlenmiş secdeler, bulanmış anı,
Görünce hikmeti, bu imtihanı,
Bilmeden geçiyor fani ömrümüz.

Sefahatin sesi çıkmaz minberden,
Kalkmış edep- haya, düşmüş kalplerden,
Kibir sarayının olduğu yerden,
Gülmeden geçiyor fani ömrümüz.

Sır olur her nefes, bir sırlı ölüm,
Kapanır her perde vuslatsız bölüm,
Nice arzularla dolsa da gönlüm,
Kalmadan geçiyor fani ömrümüz.

Geçen mevsimlerin, kış ve yazını,
Dostlar hatıranın alır hazzını,
Ruhlar aleminin, nurlu izini,
Bulmadan geçiyor fani ömrümüz.

Sanki o cennetten aldık tapuyu,
Çevremizde her an dönen yapıyı
Mü’min için vuslat olan kapıyı
Çalmadan geçiyor fani ömrümüz.

...andelip...