Tan ağardı çıkalım günün nafakasına
Bindiğimi sanma sadece o has sandala
O tahtadan bir sandal değil o yardan bana
Babadan yadigârdır ben emanetim ona

Bak uyanmadı deniz o da daha uykuda
Vur kürekleri suya gidelim siya siya
Kürekler şırıl şırıl seslenir kulağına
Uyansana eski dost bak geldik kucağına

Yatar beyaz ağlar gelin gibi küpeştede
Birazdan girecekler damat düğün evine
Bugün düğünde güzel olacak görünüşte
Doyacak dolu dolu mutluluğun zevkine

Sen baba yadigârı çalışma arkadaşı
Umudun seyrüseferi dertlerin yoldaşı
Dinler tüm dertlerimi sessiz sunar onayı
İçine atar çürür küpeşte tahtaları

Yâr evde her derdimi anlatamam ben ona
Senin gibi değil dinlemez sabır yok onda
Olur ya götürmezsem günün nafakasını
Çöker dudaklar homurdanır çatar kaşları

Sevda farklı bir duygu çekenin bildiğinde
Sen bana yardansın yârin çokta ötesinde
Evde o yardır bana canımın berisinde
Sense bana yardansın ruhumun âleminde