Bitti dünyada nefesler
Görüşmek mahşere kaldı
Dilden çıkmaz oldu sesler
Görüşmek mahşere kaldı

Göç etti ömrü bitenler
Toprak oldu gül bedenler
Geri dönmedi gidenler
Görüşmek mahşere kaldı

Nerde anne, baba, bacı?
Lezzeti yok etti acı
Dinmiyor yürekte sancı
Görüşmek mahşere kaldı

Gidenlerin yasındayız
Duvarın arkasındayız
Bir Yusuf kuyusundayız
Görüşmek mahşere kaldı

Uzaklardan gözlenenler
Perdelendi gizlenenler
Nerde şimdi özlenenler?
Görüşmek mahşere kaldı

Söndü o parlak yıldızlar
Bir bir döküldü yaldızlar
Hazana evrildi yazlar
Görüşmek mahşere kaldı

Aşıldı aşılmaz dağlar
Viran oldu bizim bağlar
Kalanlar gidene ağlar
Görüşmek mahşere kaldı

Yakınlarımız uz oldu
Acı dün birdi, yüz oldu
Her ne varsa tuz buz oldu
Görüşmek mahşere kaldı

Çağırsan da geri gelmez
İstesen de yüzün gülmez
Hiç kimse ecelsiz ölmez
Görüşmek mahşere kaldı

M. NİHAT MALKOÇ