Ana sınıfına girdim çocuklar oyun oynuyor
Çocuğun biri köşeye çekilmiş oyuna katılmıyor
Sordum oyuna neden katılmıyor dediler öksüz
Dede nene bakıyor annesiz hayat çekilmiyor

Anneler melek hiç bırakırmıydı böyle yavrusunu
Oyuna katar bağrına basar içine çekerdi kokusunu
Ateş dıştan yanar çocukta olsa yürek içten yanar sessizce
Sanki çığlık çığlığa haykırıyor gösteriyor tepkisini

Yaralı bir kalbin sitemi geçti içimden
Vicdanım ürperdi zaman durdu birden
Köşede ki öksüzün bakışı yüreğimi deldi
Acıma değil insanı vefa idi sızlayan derinden

Vicdan azabı çekiyorsan insanlık kalıntısı
Varsa içinde küçük bir vicdan kırıntısı
Duygu düşüncelerde sevgi şefkat varsa
Yüreğinin sızlaması gösterir ruhuyun aynası

Yüreğini avucunun içine alıp yürüyenler bilir
Acıları ızdırapları çile yaparak yaşayanlar bilir
Dünyanın yükü çok ağır çocukta olsa taşıyanlar bilir
Kimsesizliğin şahidi vicdanımız vefalı olanlar bilir