MERHABA MONŞERİM

Merhaba monşerim merhaba sana
Çobanı hor görüp, düştün tabana
Garibin hışmını atma yabana

Sanma ki bakisin, ben ölümlüyüm
Hayatı okudum çünkü köylüyüm

Benim oyum ile köylünün oyu
Bir değil dediğin, bu alçak duyu
Söylemde sızarmış herkesin soyu

Meşrebi tanıyan soy kütüğüyüm
İrfan mümessili, garip köylüyüm

İsmimi sayarsın, her bir seçimde
Bilirsinki aklım yalnız geçimde
Söylemin taş taş yağar içimde

Tarihin masmavi berrak gölüyüm
Sonsuzun aşıkı, bil ki köylüyüm

bu yurdun oğluna koçyiğit derler
Sinede cehennem söndürür erler
Şuheda fışkırır bu kutsal yerler

Ben ki namerdin susuz çölüyüm
Sabrım çok geniştir, çünkü köylüyüm

Zıtlıklar şelalesi, dilin ve siman
söylemin eylemin güvensiz liman
gaflarla yansıyor sende ki iman

Seçimde; sen çarpan, ben bölü müyüm
Çıkarıp toplarım çünkü köylüyüm

DOSTLARDAN

Kim demiş sen verdin tarihe mizan
Batıyı meth’eyle oradır hiza/n
Köylüdür çobandır tarihi yazan

Çobansam ,af buyur ! Ben delimiyim
Akıllı adamım çünkü köylüyüm. ...ALİ GÖRGAN


Biraz olsun insan kalmayı dene
Yüksekten bakışın yapışan kene
Beni hasta eder sende ki çene

Bıyığım hilaldir biraz tüylüyüm
Soytarı takılmam çünkü köylüyüm...Ahiri



Ali görgan kardeşimin "af buyurun madem" şiirine nazire olarak yazıldı.