7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1425
Okunma

Rıhtımlı sabahlarda yokluğun acısı
Sensiz kederli ve öfkeli
Varlığını arar dururum bir ocak ayı
Ne güzel yaşamayı karşılıksız sevmek
Ne acı sevdiğinin sevmemezliği
Yağmurlu akşamlarda yokluğunun acısı
Sensiz, sessiz ve derinden
Paylaşabilmek bir ömrü her fırtınada
Bahane aramadan coşkuyla sarılmak
Beklemek yaşlı gozlerle güneşli sabahı
Beyaz tende yokluğun acısı
Sensiz, soğuk ve yalnız
Şömine başında olmalıydık
Kırmızı şarap akşamlarında
Kar taneleri dokunmalıydı tenimize
Her dokunuşta biraz daha yaklaşmalıydı sevdamız
Masumluğun baharla yok olsa da
Bende yokluğunun acısı sinmiş üzerime
baran / Ağustos 2006