Hangi bıkmışlığın çaresizliği ki
O
Hayata küstüren
Ömür bir ızdırap
Kahıra bin derthane
Çek çek bitmek bilmeyen,

Yaşam bu ise
Ne neye ki acep bi çare
Sessizlik sukütte yalnızlık
Kalabalığın içinde kaybolup gitmiş,
Ne ara
Ne de bul beni
Gönül yürekte kayıp
Kalp hala atsa da artık ne fark eder,

Can damarından vurulmuşluk
Hesap sormaz
Ancak keser,
Göz yaşlarına
Asılmışlık gibi bir şey bu
Süzülüp süzülüp
Akıp gitmek
Metresi,

Sevmek
Sevilmeye mahkum
Karşılığı bilinmez hangi diyarda meçhul,
Özlem hasrette işkence
Sıla gurbette hicran
Vuslatın gözleri kör
Karanlığa hapis olmuş
Nefese soluk veren de yok,

Ah güzel vah güzel
Dünya dönse ne gezer
Gündüzü gece olmuş
Mevsimleri hep kış,
Ben zaten üç günlük misafiriyim,
Çoğu gitti
Azı kaldı
Artık
Bu saatten sonra
Yazıp çizsen de ne fayda...

Berlin, 20.05.2025

Talat Özgen