5
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
265
Okunma

Kaybedince nur benliği
Hakikat ne, göremedik!
Nur dan ziya, körelince!
Nur manaya, eremedik!
Rabbimize, kul olanlar!
İkramlara gark oldular!
Yüce Hakka yöneldiler!
Kop koyu o gölgedeler.
Edep, iffet güzel şeydir.
Edep, haya, hoş, asalet!
İman, inanç huzur verir,
Ne güzeldir, maneviyat.
Bir nur indi dünyamıza!
Her karanlık aydınlandı
Yerler gökler parıldıyor!
Karanlıklar, nura doydu.
İsteğim şu her bir daim
Budur aşkın, pervanesi!
İman bunun sermayesi!
Olsam hakkın, divanesi!
NAZIM TAŞTAN
5.0
100% (7)