İman ne kadar büyük
bir saadet ve nimet
ve ne kadar büyük bir lezzet
şu temsilî hikâyeciğe bak, dinle:
iki adam, seyahate giderler.
Biri hodbin bir tarafa;
diğeri, bahtiyar tarafa sülûk eder,
Hodbin adam fena bir memlekete düşer.
Bakar ki: Her yerde âciz bîçareler,
gezdiği yerlerde hazîn bir hal görür.
Tün memleket, matemhane-i umumîdir
ortalıkta müdhiş cenazeler ve
ağlayan yetimleri görür.
Vicdanı, azab içinde kalır.
Diğer, Hüdaperest ise
güzel ahlâklı idi ki:
güzel bir memlekete düştü.
iyi adam, girdiği memlekette
bir umumî şenlik görüyor.
Her tarafta bir zikirhaneler;
herkes ona dost ve akraba görünür.
tekbir sesi işitiyor.
güzelce  Allah’a şükreder.
Sonra döner, öteki adama der:
sen divane olmuşsun.
Çirkinlikler, zahirine aksetmiş
Aklını başına al, kalbini temizle.
musibetli perde kalksın,
hakikatı görebilesin.