HAK ETTİN Mİ
Bir gün öleceksin, bu telaş nedendir
İtibarlı kul, hak yolunda gidendir
Her kul gibi, taşıdığın tek bedendir
O bedeni taşımayı, hak ettin mi

Belli ki yel vurmuş, sararıp solmuşun
Cahil kalıp, günah keçisi olmuşun
Musibeti kendi elinle, bulmuşun
Bu dünyada yaşamayı, hak ettin mi

Dünyamız arsız dolu, onu görmedin
Haksızlık ettin, hesabını, vermedin
Öbür dünya için, hiç kafa yormadın
Bu dünyada yaşamayı, hak ettin mi

Her dağdan sonra, ova gelir düz gelir
Allah korkun yok, her şey sana vız gelir
Helal yemesin, haram bile az gelir
Helal lokma yemeyi, sen hak ettin mi

Görmedim el kaldırıp, dua edeni
Haramla besliyorsun, sen o bedeni
Ülkeyi bitirdiniz, yokken nedeni
O koltukta oturmayı, hak ettin mi

Fakirlerden yana, bir adım atmadın
Kurtla kuzuyu, bir arada gütmedin
Verdiğin sözü, zamanında tutmadın
O koltukta oturmayı, hak ettin mi

Ne zaman milletimin, yüzü gülecek
Yok ki milletin, kıymetini bilecek
Hesap sorulacak gün, elbet gelecek
Bu dünyada yaşamayı, hak ettin mi

Gece yakıp, gündüz söndürmez feneri
Orman yok oldu, çıkarırken cevheri
Müslümanım der, oruçta hep seferi
Huzur içinde ölmeyi, hak ettin mi

Der Midayet, yurduma köle olurum
Doğruları yazınca, huzur bulurum
Yaban ellere gitmem, burda kalırım
Sabır ile hesabımı, sorduğum gün
Mayıs 2024
Midayet Kara