ANLAT MİDAYET
Düştü derin bir kuyuya, dibine indi
Mücadele azmiyle, çıkmasını bildi
Çalışıp çabalayıp, her çileyi yendi
O kuyudan çıkmasını, bildi Midayet

Sırtına yüklendi, onca yaşamın yükü
Elinde ne malı kaldı ne de bir mülkü
Döner başının üstünde, feleğin çarkı
Feleğin zincirlerini, kırdı Midayet

Çileyle yoğruldu, kaybetmedi özünü
Yalan yanlış varsa, esirgemez sözünü
Bir yanlış yapan olursa, oyar gözünü
Asla kimseye boynunu, eğmez Midayet

Kaderi ile savaşmak, hep ona kısmet
Hep çalıştı hiç kimseye, etmedi minnet
Senede midesine girmez, bir kilo et
Hiçbir kimseye eyvallah, etmez Midayet

İnsanları sevdi, herkese canım dedi
İnan dürüstlük adına, bir ömür yedi
Kendisi çile çekse de hep gülümsedi
Acıların karşısında, durdu Midayet

Yardım severdir, yokuşa sürmez eşeği
İsteseydi, çabucak dönerdi köşeyi
Çile çekse de bırakmaz, elden neşeyi
Kötülerin karşısında, durdu Midayet

Alnına yazılmış olsa da kara yazı
Sitemkâr olur feleğe, arada bazı
Ses çıkarmaz kadere, etmez itirazı
Kötü kaderine boyun, eğmez Midayet

Kimseye eyvallah etmez, dik durur başı
Yıllardır başında döner, değirmen taşı
Onca seneler geçti, yetmiş üçtür yaşı
Geçmiş ile hesabını, görür Midayet

Onca çile çekti, sebep nedir bilemez
Kader midir nedir, niye yüzü gülemez
Eli kolu bağlı, göz yaşını silemez
Onca dert içinde, gülüp geçer Midayet

Doğruluktan yana, her tür oyunu bozar
Bir şey yapamazsa eyer, kendine kızar
Doğru bildiği her şeyi, korkusuz yazar
Korkmaz üstüne üstüne, gider Midayet

Her an mücadele eder, yüzü gülmedi
Yakınından darbe yedi, onu görmedi
Doğruyu yazdı söyledi, bilen olmadı
Her zaman bildiğini, yazacak Midayet

Aç kalsa da tokun kapısını çalmadı
Hak hukuk bilmeyenlerle, birlik olmadı
Rüşvetler teklif edildi, dönüp almadı
Haktan adaletten yana, durur Midayet

Adalet için savaştı, yoktur günahı
İnan kimsede kalmıyor, kimsenin ahı
Yaşamından çaldılar, elli sekiz ayı
Çalışkandır gününü gün, etmez Midayet

Bu düzen böyle gidecek, düzelir sanmaz
Dünya malına mülküne, asla inanmaz
Hep doğru yolda yürüdü, yalana kanmaz
Doğru duruşundan, ödün vermez Midayet

Yaralanıp çok çekti, Kıbrıs savaşında
Bütün zorlukla tanıştı, çok genç yaşında
Türlü türlü bela, dönüp durdu başında
O savaştan da zaferle, çıktı Midayet

Çok çalıştı, etrafa, ilim irfan yaydı
Yalan sözden tiksindi, her şeyi yok saydı
Yediği kuru bir ekmek, bir bardak çaydı
Kaderle savaştan galip, çıktı Midayet

Hep acı içinde, mutlu yaşam sürmedi
Çalışıp çabaladı, hiç yardım görmedi
Alın teri yedi, haram nedir bilmedi
Alnı hep açık, başı dik durur Midayet

Yetmiş iki sene geçmiş, yazmakla bitmez
Her bir söze kulak verir, yabana atmaz
Yalan dünyadan payını, almadan gitmez
Ecel gelir, güle güle gider Midayet
Mart 2020
Midayet Kara